Vriend dood
Dit is mijn vriend Jos zoals ik hem heb getekend in de nacht nadat hij
gestorven was (1989). Nooit heb ik beter beseft wat waarnemen is dan toen. Het
is het gonzen van alles buiten je in het lege vat dat je zelf bent. Nooit drong
krachtiger tot me door hoe meedogenloos je moet zijn als kunstenaar, hoe je moet
durven doodverven om tot iets wezenlijks te komen. Voortdurend hoorde ik mijn
vriend tegen me spreken, me aanmoedigen een stap verder te gaan, zijn toestand
radicaler onder ogen te zien en hem meer recht te doen als dode. Ik moest het
leven uit dat lichaam van hem tekenen om het, raadselachtig genoeg, des te meer
in die tekeningen van hem te krijgen.
De tekeningen zijn in 1994 geëxposeerd op de tentoonstelling Het Getekend
Gelaat in het Mondriaanhuis te Amersfoort (Hermen Molendijkstichting). In
de begeleidende catalogus schreef ik de tekst Leve de fysiognomiek!
> Deze tekst is hieronder te downloaden.